Piękne dwory

Eklektyczny dwór-willa z około 1900 roku, utrzymany w stylu renesansu północnego z pewnymi elementami secesyjnymi, o skomplikowanej bryle ? wykusze, sterczyny, balkony, dekoracyjne szczyty, kule, iglice, strome dachy, częścią piętrowy, częścią parterowy-wykazuje biegłość rzemieślniczą architekta i budowniczego bez większego polotu artystycznego. Wiek XIX nie stworzył własnego stylu w architekturze. Trzeba jednak przyznać, że warsztat ówczesnego […]

Dwór bez większego charakteru, wybudowany zapewne pod koniec XIX wieku, któremu nieco stylu dodaje czterokolumnowy ganek. Obra znana jest co najmniej od 1231 roku, kiedy to została nadana cystersom sprowadzonym z Łekna. Kasata klasztoru nastąpiła w roku 1835, a dobra przeszły w ręce prywatne. W 1845 roku należały do Dziembowskich, następnie von Knobelsdorffów, a w […]

Wybudowany około 1821 roku dla Franciszka Przyłuskiego dwór to jeden z ostatnich przykładów stylu klasycystycznego, rozpoczętego przez pałac w Siernikach z 1786 roku, stylu, który odżyje zresztą w postaci neoklasycyzmu czy też w postaci stylu polskiego na początku XX wieku. W wypadku tego prostego dworu cechy klasycystyczne sprowadzają się do prostej bryły na rzucie prostokąta, […]

Wspaniały i niezwykle reprezentacyjny pałac zbudowany w 1911 roku dla hrabiego Stefana Mycielskiego przez wziętego poznańskiego i wielkopolskiego architekta, czołowego przedstawiciela tak zwanego stylu krajowego, Rogera Sławskiego. Prostą bryłę piętrowego pałacu dekorowaną pilastrami poprzedza okazały sześciokolumnowy portyk. Jego gzyms płynnie przechodzi w gzyms obiegający cały pałac. W trójkątnym frontonie portyku Dołęga ? herb rodu Mycielskich. […]

Miejscowość występuje w źródłach od 1285 roku jako Komorowo, kiedy jej właścicielami byli komes Luder i jego syn Pielgrzym. Dopiero około 1380 roku otrzymała z inicjatywy Pielgrzyma III prawo magdeburskie i lokację na południe od pierwotnej osady. Ta zaś stała się rezydencjonalnym przedmieściem właścicieli nowego miasta Wolsztyna. Lokacyjny kształt został nieco zmieniony po wielkim pożarze […]

W XVIII wieku własność Mielżyńskich. W XIX i XX wieku aż do drugiej wojny światowej w rękach Sczanieckich. Tu urodził się Michał Sczaniecki (1910-1977), historyk, profesor Uniwersytetu im. Adama Mickiewicza, w latach 1962-1964 dyrektor Instytutu Zachodniego. Józef Sczaniecki (ur. 1907), syn Władysława, ostatniego właściciela Łaszczyna, zginął w bitwie nad Bzurą w 1939 roku. Natomiast córka, Maria Krzysztoporska, wywieziona w głąb Rosji, straciła podczas transportu dwójkę dzieci. Andrzej Maria Sczaniecki z Łaszczyna (1908-1996), emigrant w Londynie, był odznaczony między innymi Komandorią św. Sylwestra oraz krzyżem oficerskim Polonia Restituta. [...]

Karmin występuje w źródłach co najmniej od 1395 roku. Gniazdo Karmińskich herbu Wczele. W XVI wieku własność Sośnickich i Twardowskich, w XVII Koźmińskich, w XVIII Sokolnickich i Gorzeńskich, którzy pozostawali właścicielami Karmina jeszcze do 1846 roku. Później majątek znajdował się w rękach Potworowskich, Sczanieckich, Wężyków, wreszcie Turnów i w końcu od 1927 roku Zofii z Turnów i Edwarda Morawskich. Synem Zofii i Edwarda jest urodzony w 1929 roku kawaler maltański Roger Morawski. W roku 1939 Karmin był własnością Zofii z Turnów i Edwarda Morawskich. Majątek w 1926 roku liczył 1248 hektarów i miał gorzelnię. [...]

Popowo-lgnacewo istniało już przed 1523 rokiem, kiedy to składało dziesięcinę proboszczowi św. Michała w Gnieźnie. Natomiast proboszcz w Kołdrąbie pobierał stąd tytułem mesznego, to znaczy obowiązkowo przez proboszcza odprawianej mszy św. w intencji obowiązkowo płacących, po wiertelu pszenicy i owsa z tanu kmiecego i po wiertelu owsa od zagrodników. W 1793 roku własność Jana Gozimirskiego, skarbnika gnieźnieńskiego. W XIX wieku Popowo-lgnacewo było własnością Drzeńskich, w tym, w 1881 roku, Szymona Drzeńskiego. W 1887 roku należało już do Towarzystwa „Kaiser Wilhelm-Spende”. W 1926 roku własność Laskowskich, a w 1938 roku Saskowskich. [...]